نشریه چشمه
عضو شورای شهر تهران در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر این که این درست است که گروهی از همفکران شما پشیمان شدهاند؟ اظهار داشت: من کسی را نمی شناسم که پشیمان شده باشد، اگر میشناسید بگویید و اگر میگویید احساساتی بودند من میپرسم مگر احساسات چیز بدی است؟! منشاء بیشتر حرکتهای بزرگ دنیا احساسات بوده است و این حرکت دانشجویان آمیخته با بصیرت و شعور بود. دانشجوی دیگری پرسید؛ هزینه و فایده این اقدام را چگونه میدانید؟ وزنه هزینه بیشتر بود یا منافع،13 آبان چقدر در چراغ سبز نشان دادن آمریکا به صدام مؤثر بود؟ ابتکار پاسخ داد؛ فکر میکنم منافع آن بسیار بیشتر از هزینههای آن بود و یکی از منافع آن شاید جلوگیری از یک کودتای امریکایی علیه انقلاب بود، اما اینکه حمله عراق به ایران ناشی از این حرکت بود بله شاید این اقدام در تحریک عراق مناسب بود. ابتکار در پاسخ به سؤالی که کجای جمهوری اسلامی دموکراسی داشت؟ گفت: انقلاب ایران به دست مردم بود نه اقلیت و قشری خاص ، رهبر این مردم هم امام بود که معتقد به دموکراسی و جمهوری بود، ایشان میتوانست به راحتی حکومت اسلامی تشکیل دهند اما این کار را نکردند و حکومت تازه را بر دو پایه جمهوریت و دین قرار دادند، این اعتقاد امام بود،بله، امروز کسانی هستند که هیچ اعتقادی به رأی مردم ندارند و آن را تزئینی میدانند ولی ما که اعتقاد داریم، باید برای مردمسالاری تلاش کنیم آن را بسط دهیم و اجازه ندهیم افکاری که هیچ سنخیتی با آرمانهای انقلاب ندارند پا بگیرند.
وی در پاسخ به این پرسش که 13 آبان تا چه اندازه در سقوط دولت بازرگان مؤثر بود؟ گفت: دولت بازرگان یک خوشبینی نسبت به امریکا داشت و پیشبینی میشد که حرکت دانشجویان باعث سقوط دولت بازرگانان شود. بازرگانان شخصیت بسیار محترمی داشت اما در آن موقعیت بهترین کاری که میتوانست انجام دهد استعفا بود. دانشجوی دیگری پرسید آیا شما قادر به تحمل هستید که در کشوری دیگربه سفارت شما حمله شود؟ابتکار پاسخ داد؛ شرایط آن زمان خاص بود، ایران هنوز در تب وتاب انقلاب بود و امریکا سعی داشت انقلاب ایران را منحرف کند و حتی اسناد موجود این موضوع را نشان داد، البته همه سفارتها اطلاعات جمعآوری میکنند،اما یک زمان طراحی توطئه میکنند که دولت را به شکست بکشانند، همچنین سیستمهای اطلاعاتی ما هم پاشیده بود و شرایط حساسی بود.